Siostra M. Agnès Shamba
Pierwsza Uczennica Boskiego Mistrza z Kongo
Siostra Marie-Agnès Shamba urodziła się w katolickiej rodzinie liczącej dziewięcioro dzieci, czterech chłopców i pięć dziewczynek. Była trzecim dzieckiem z kolei i najstarszą córką. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjęła studia zawodowe w zakresie kroju i szycia w Centrum Zawodowym Gécamines dla dziewcząt. Pod koniec trzyletniej nauki zawodowej uzyskała świadectwo. Bezpośrednio po studiach rozpoczęła pracę jako szwaczka, najpierw w domu, a następnie w pracowni Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza.
Według świadectwa jej młodszego brata Pawła, s. Agnès była osobą spokojną, zdyscyplinowaną, posłuszną, uczciwą wobec rodziców i każdego, kto ją spotkał. Była schludna, dyskretna, bezkonfliktowa i pogodnego usposobienia. Czasami lubiła robić sobie żarty, była bardzo wesoła. Te wartości towarzyszyły jej przez całe życie.
Od młodości należała też do Młodzieżowego Legionu Maryi, stąd jej nabożeństwo do Matki Bożej. Jak doszło do tego, że została Uczennicą Boskiego Mistrza?
Jeśli chodzi o jej powołanie, jej brat powiedział, że mieli babcię o imieniu Agathe Mozwa, która współpracowała z Uczennicami Boskiego
Mistrza i zaproponowano jej pracę we wspólnocie sióstr. Jej babcia opowiedziała o tym swojej wnuczce. Agnès była wtedy młoda i nie wahała się rozpocząć pracy z Uczennicami Boskiego Mistrza we wspólnocie w Lubumbashi. To właśnie podczas pracy z siostrami poczuła pragnienie poświęcenia swojego życia Panu poprzez wstąpienie do Zgromadzenia. Tak więc, po omówieniu swojego pragnienia z rodzicami, od których uzyskała zgodę, złożyła swoją prośbę i została przyjęta z otwartymi ramionami przez siostry.
Luigi Landoni, proboszcz parafii, jej matka Agnes Balumiana i jej młodszy brat Paul Shamba podzielili się następującym świadectwem:
Siostra Marie Agnès przybyła do Włoch na formację w 1983 roku. W Lubumbashi żyła we wspólnocie z siostrami przed wyjazdem do Włoch. Siostra Maria Lidia Marzotto, jej współtowarzyszka w nowicjacie, pamięta jej uśmiech, prostotę, dyskrecję, poczucie przynależności i łatwość wyrażania się w języku włoskim.
Siostra Maria Agnieszka była osobą atrakcyjną, o pięknym uśmiechu: emanującą ciepłem, prostotą i spokojem. Była bardzo dyskretna, harmonijna, otwarta, przystępna; pełna pasji i dbała o to, by każda praca była dobrze wykonana. Troszczyła się o przyszłość Delegatury Afryki, pracowała na rzecz jej rozwoju i starała się o zachowanie charyzmatu. Była niestrudzonym pracownikiem, dbała o to, by apostolat był dobrze wykonany: nie mogła znieść, gdy praca nie spełniała standardów i wkładała w nią całe swoje serce. Opowiadała się za jednością w różnorodności, mówiła prawdę z szacunkiem, nie raniąc uczuć innych. Była inicjatorką w praktycznym życiu misji i w budowaniu wspólnoty apostolskiej.
Jako formatorka młodych dziewcząt siostra Agnès uczyła bardziej przykładem niż słowem, do tego stopnia, że czule nazywano ją „dada Agnès” (starsza siostra), „maman Agnès”, czy „maman Mukubwa”, co oznacza „wielka ciocia”.
Była oddana modlitwie i adoracji Najświętszego Sakramentu. Jednak nawet jej ciało nie było w stanie
pokonać wyzwań związanych z chorobą. Kiedy na kilka miesięcy osłabła, została przykuta do łóżka, nawet wtedy rozważała, jak Boski Mistrz w pełni swojej wiary nie uciekał od cierpienia. Jej gorące pragnienie komunii z Ciałem i Krwią Chrystusa zawsze rozświetlało jej życie. Umiała trwać w swojej niemocy w ciszy i pokorze. W tym duchu przekazywała miłość. Na jej ustach zawsze gościł uśmiech. Współczująca i zawsze zabawna, pozostała wspaniałomyślna do ostatniego dnia na ziemi.
Jako najstarsza i pierwsza siostra kongijska podjęła wiele obowiązków w delegaturze afrykańskiej, w tym posługę powołaniową, nauczycielkę aspirantek i pre-postulantek, asystentkę postulantek i nowicjuszek, kierowniczkę pracowni krawieckiej, przełożoną wspólnot i radną delegatury afrykańskiej.
Pewnego dnia, będąc także członkinią Zarządu, przyjechała do Kinszasy na Radę Delegatury. Przybyła z Lubumbashi, gdzie była przełożoną wspólnoty. Podczas spotkania nagle doświadczyła wylewu krwi do mózgu. Mimo rehabilitacji nie udało jej się uratować. Swoją ziemską pielgrzymkę zakończyła w Kinszasie 29 lutego 2012 r., w wieku 55 lat.
Siostro Marie Agnès, pierwsza kongijska Uczennico Boskiego Mistrza, Pan zechciał powołać Cię do siebie zbyt szybko! Modlimy się za Ciebie, a Ty wstawiaj się za naszą Delegaturę i za całe Zgromadzenie.