S. M. MARGARITA CEBALLOS
S. Margarita z entuzjazmem opowiada o swoim doświadczeniu jako misjonarki na naszej wenezuelskiej ziemi, kiedy miała zaledwie dwadzieścia trzy lata i kilka miesięcy jako siostra profeska:
“26 listopada 1964 roku wyjechałam z Rzymu do Neapolu, aby wejść na pokład statku “Rossini”, który miał mnie zabrać do Wenezueli. Po trzynastu dniach podróży dotarłam do portu w La Guaira, gdzie czekały na mnie s. Anselmina Perazzini i s. Lourdes Ramirez. Udałyśmy się do domu, gdzie z radością poznałam pięć aspirantek: Eudois, Evangelina, Lilia, Rosaura i Diomira, oraz s. Agnes, Meksykankę, która służyła w seminarium Paulistów.
Minął dopiero rok od otwarcia domu, a ja przywiozłam ze sobą kilka paczek z najpotrzebniejszymi rzeczami do otwarcia Apostolatu Liturgicznego. Musiałyśmy kilkakrotnie udać się do urzędu celnego w porcie La Guaira, aby wyrobić dokumenty niezbędne do odebrania tych przesyłek. S. Anzelmina znalazła już mały lokal na Centrum Liturgiczne, więc z dużym entuzjazmem zaczęłyśmy je urządzać. Wkrótce zaczęłyśmy pracę w krawiectwie i hafcie, i stopniowo zaczęłyśmy się utrzymywać z pracy własnych rąk. Dom, w którym mieszkałyśmy był wynajęty i miał kilka drzew owocowych, z których mogłyśmy korzystać. Po krótkim czasie udało nam się kupić działkę pod budowę własnego domu.
Miałyśmy dobre relacje z Paulistami i Córkami św. Pawła. Codziennie przeżywaliśmy razem Mszę Świętą. Wkrótce S. Anselmina wróciła do Włoch, a jej miejsce zajęła s. Redenta Alessi. W 1967 roku wyjechałam do Meksyku, aby przygotować się do złożenia profesji wieczystej. Trzy miesiące przed moim wyjazdem przybyła do wspólnoty siostra Serafina Contreras.”
Świadectwo s. Margherity przypomina nam słowa naszego drogiego Założyciela, ks. Jakuba Alberionego: “Nasze życie jest splecione z małych nici, które są jak tkanina utkana przez najmądrzejszą rękę Boga: żyjmy wiarą! Pozwólmy się prowadzić Bogu!“. (APD 46-47,188-189).
Obecnie s. Margherita przebywa we wspólnocie Boskiego Mistrza w Bostonie, USA.