S. M. Paulina Patiño Fonseca
W departamencie źródeł hydrograficznych i na najpiękniejszym płaskowyżu Kolumbii Rodzina Świętego Pawła została ubogacona świętymi siostrami i braćmi.
Także nam nie jest obca ta łaska i mamy kilka sióstr, w tym Florindę Patiño Fonseca czyli s. M. Paulinę.
Urodziła się 16 maja 1935 r. w Firavitoba-Boyacá, ochrzczona 24 maja 1935 r., bierzmowana 25 sierpnia 1938 r., wstąpiła do Zgromadzenia 10 lutego 1957 r. w Bogocie, pierwszą profesję złożyła 31 maja 1961 r. w Bogocie, a profesję wieczystą 31 maja 1966 roku. Jej rodzicami byli Ambrogio Patiño i Rachele Fonseca, modlimy się o ich wieczny odpoczynek.
Siostra Paulina charakteryzuje się świątecznym, radosnym, hojnym, entuzjastycznym i współpracującym stylem bycia. Służyła we wspólnotach Rodziny Świętego Pawła oraz w Cetrach Apostolstwa Liturgicznego w Bogocie, Medellín i Quito. W 1982 roku ze swoim misjonarskim duchem współpracowała przy powstawaniu małego centrum liturgicznego z pamiątkami na kopule w Watykanie.
Ukończyła kurs sztuki kulinarnej i pielęgniarstwa, więc miło jest wspominać kiedy podczas różnych uroczystości siostra Paulina sumiennie i elegancko przygotowuje obiady, a także opiekuje się chorymi. Jesteśmy wdzięczni za jej styl, zawsze uroczysty, eksponowany podczas świąt, które organizujemy w naszych wspólnotach.
To dzięki temu jest zawsze młoda i pełna energii do dalszej walki i służby.
W ogrodzie Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza w prowincji Kolumbia-Ekwador, s. Paulina wyrosła jako jeden z pierwszych kwiatów, który przez te 61 lat służby w Zgromadzeniu zachował swoją witalność. I zebrała wiele owoców.
Jak mówi Psalm 144,12:
Niech nasi synowie będą jak latorośle
wybujałe w młodości.
Nasze córki niech będą jak rzeźbione kolumny,
które wspierają świątynię.
S. M. Paulina jest właśnie jednym z takich kolumn w świątyni prowincji Kolumbia-Ekwador. Kiedy przyjechała do Zgromadzenia jako młoda dziewczyna, otrzymała pytanie: „Dlaczego przyjechałaś?” Odpowiedziała natychmiast: “Aby szukać Boskiego Mistrza” i przez te 61 lat nie stracił z oczu TEGO, którego przyszła szukać, dlatego zachowuje świeżość, pasję, żar swojej pierwszej miłości.
Jest wielu kapłanów, którzy pamiętają Siostrę Paulinę w tym okresie od jej profesji zakonnej aż do jubileuszu 25-lecia konsekracji. Przyjmowała ich w naszych ośrodkach liturgicznych, gdy musieli uszyć sutanny i szaty liturgiczne, towarzyszyła im modlitwą i mądrą radą. Miło jest słyszeć, jak dobre wrażenie pozostawiła s. Paulina na naszych klientach i kapłanach, którzy odwiedzali nasze Centrum Eucharystyczno-Sakramentalno-Liturgiczne.
Dziękujemy za jej życie i powołanie. Jest pionierką w służbie, w radości, we wszystkich działaniach prowincji, zawsze przodując z radością i dobrym humorem, uosabiając wartości charyzmatu, których uczono nas od pierwszej godziny: miłość do zgromadzenia, miłość do apostolatu, jakość naszych artykułów apostolskich z wykwalifikowaną obsługą, miłość do adoracji eucharystycznej.
Siostra Paulina jest w “złotym wieku”, do którego wszyscy dążymy, kiedy życie zostało oddane z zapałem, z radością, z pasją do charyzmatu. Mówi się, że starzejemy się nie wtedy, gdy nasza skóra się marszczy, ale wtedy, gdy więdnie nasza dusza. S. Paulina zawsze pozostaje młoda duchem, witalnością i energią. Droga poświęcenia i walki, którą przeszły nasze starsze siostry, jest świadectwem dla nas, nowych pokoleń, że poświęcenie, zapał i praca dla rozwoju Prowincji kosztuje nas więcej. Ta pasja dla charyzmatu płynie w jej żyłach do dziś i znajduje odzwierciedlenie w jej codziennych dziełach, walce, poświęceniu i oddaniu.
Z natury jest sympatyczna, wie, jak wywołać uśmiech u innych w najtrudniejszych chwilach, i właśnie to poczucie humoru pozwoliło jej żyć z optymizmem i pomogło jej lepiej odnosić się do innych. Miło jest widzieć, jak potrafi utrzymać zdrowy dystans do wydarzeń, a nawet śmiać się z nich, w zdrowym poczuciu humoru, które napełnia życie witalnością i optymizmem. Z wdzięcznością Bogu za jej osobę, otaczamy ją modlitwą.
Obecnie s. Paulina wypełnia swoją misję we wspólnocie w Medellín.